نویسنده: فریده ثابتی

فرزندان رنج و کار از پاییز به زمستان از زمستان به بهار از دی به آبان از آبان به اردیبهشت گویی پژواک فریادهای کارگران است از گلوی مارکس اتحاد اتحاد و بیگمان به پایان می […]

فریاد مرغ های طوفان طوفان موج های انسانی چون موج های سونامی می لرزاند زمین را زیر پاهایش سخن می گوید بی هراس و به سخره می گیرد مرگ را با دست های سرخ و […]

اقتصاد خر اقتصاد گاو اقتصاد اسلامی بانکداری بی بهره با کارمزد سی درصد ***** اقتصاد تورم با تصاعد هندسی اقتصاد فقر با تصاعد نجومی ***** اقتصاد جنگ اقتصاد کوپن اقتصاد رکود اقتصاد سنکوب ***** اقتصاد […]

می جنگند باهم کنسرن های غول آسا نیروهای سرمایه برای سهم خود در قدرت جهانی با نام مام وطن ***** وبه قربانگاه می فرستند مردان و جوانان را و صاف می کنند زمین را از […]

کارگری از بیعدالتی می نالید چشمی دریا می گریست و دریایی خشک می شد ***** موشکی رونمایی می شد موئی در باد می رقصید و مردی رو سفید از غیرت پای می کوبید ***** مردان […]

زوزه می کشید سگان هار دندان می سائیدند بانگی نپیچید در این سکوت تلخ ***** جوی خون بر سنگفرش خیابان خون داغ خون مذاب خون جوان و پیر ***** دیوارها دیوارهای حاشا دیوارهای شب دیوارهای […]

در شهر و روستا مرگی نفیر می کشد با چشمان گرگی گرسنه در تعقیب بره ها ********* و زنان به سنت دیرین جاهلی بازهم در زیر چادری زنده به گور می شوند این جا صدای […]

در شب های خوزستان فریاد از حلقوم های فشرده با سرنیزه های دشمن می پیچد در سیاهی شب لوله می شود فریاد پیچاپیچ می خرامد در نیزار گاز می شود سوزان در لوله های حامل […]

با ما با ما بیا به کارخانه به گندم زار با ما به سفره های تهی از نان با ما به کارگاه با ما به مدرسه و بازار با ما به جاده و زندان با […]

آن ها با دندان های خون چکان گنداب سخن های یاوه را فریاد می کنند ما را حقیر مار را تنبل می خوانند با کودکان کار ما را به سخره می گیرند رفیقان این سرنوشت […]

آبان بود و تو بودی در هیئتی انبوه در هییت زن و مرد در هیت کارگر و بیکار در هییت دانشجو *** فردا راه می پیمود در گام های تو بر سنگفرش خیابان سیرجان، کرمان […]

از شهری به شهر دیگر می خرامد آرام از پیچ های پر از غمزه ی هراز تا گاز بید بلند از سیلوی گندم کنگاور تا بندر امام از آب معدنی داماش تا راهداری قزوین از […]

دستانم زخمی است از زخمی که برشانه هایم برقلبم سنگینی می کند **** از زخم پلاکاردی در دست کودک تو که می گوید: “پدرم را آزاد کنید من گرسنه ام” **** دیگر فرصتی نیست تا […]

می اندیشم به زبانی که نمی شناسمش می اندیشم به نگاهی که با آن دنیای دیگری را می بینم می خوانم مطلب نانوشته ای را خبر اتفاق نیفتاده ای را می گویم: عجله کن دیر […]